Toespraak Abdurehim Gheni: Herdenking demonstratie van de Urumqi bloedbad van 5 juli
Abdurehim Gheni Uyghur
Goedemiddag dames en heren,
Vandaag zijn wij hier bij de Damplein herdenking van “5 juli 2009 Urumqi bloedbad” in Oost-Turkestan. Voordat we over het bloedbad in Urumqi gaan spreken, moeten we een beetje inzicht geven in het Shaoguan-incident dat tot het bloedbad leidde.
Oeigoeren werden 5300 kilometer getransporteerd van Keshker Konasherher naar een speelgoedfabriek in het dorp Shaoguan in de provincie Guangdong voor dwangarbeid. In de nacht van 26 juni 2009 in Shaoguan werden de Oeigoeren door honderden Chinese arbeiders vals beschuldigd vanwege het ‘verkrachten van een Chinees meisje’. Ze werden uit hun slaap gehaald, toegetakeld en gelsagen met ijzeren staven en wapenstokken. Hierbij werden verschillende Oeigoeren vermoord. Video’s van deze beestachtige groep Chinezen die de Oeigoeren hebben mishandeld, zijn destijds op grote schaal verspreid in de online wereld.
Duizenden studenten in Urumqi hielden op 5 juli 2009 een vreedzame demonstratie voor het regeringsgebouw van de zogenaamde Oeigoerse Autonome Regio in Urumqi, nadat de Chinese regering geen commentaar wilde geven op deze misdadige en gewelddadige gebeurtenis. Ze droegen de Chinese vlag en riepen op tot het rechtvaardig behandelen van het “Shaoguan incident” en tot het een einde te maken van de verplaatsing van Oeigoerse jongeren naar Chinese provincies als goedkope arbeidskrachten om het werkloosheidsprobleem in Xin Jiang op te lossen.
De Chinese politie en gewapende strijdkrachten openden het vuur op vreedzaam protesterende studenten en doodden zo onschuldige Oeigoeren. Zelfs foto’s en video’s van politie in burger in Urumqi die op brute wijze Oeigoeren mishandelen en zijn doodgeslagen, zijn op grote schaal verspreid in de onlinewereld. Chinese soldaten gebruikten zelfs een nieuw type fosforwapen in het bloedbad. De fosfor ijzervloeistof die uit het wapen werd gespoten niet weggewassen kon worden als het op het lichaam of kleding terecht kwam. Fosfor licht op in het donker, en dit gebruikte de Chinese politie om Oeigoeren op te zoeken door stroom in Oeigoers woongebied uit te schakelen. Vervolgens werden de Oeigoeren gearresteerd, en geëxecuteerd.
Als we elk jaar terugdenken aan het bloedbad in Urumqi, herinneren we ons niet alleen hoeveel Oeigoeren werden vermoord, maar ook hoe bruut ze werden geëxecuteerd, en onze haat voor China groeide.
De geschiedenis, die tot op de dag van vandaag ‘never again’ herhaald zou worden, wordt nu in de 21e eeuw alsnog herhaald door de Chinese regering. Dit doen ze door concentratiekampen in Oost-Turkestan op te zetten en genocide te plegen tegen Oeigoeren en andere minderheden. Dit zijn foto’s van mijn 19 familieleden en ik heb al meer dan 4 jaar geen contact met hen. Al bijna drie jaar lang draag ik de foto’s van mijn familie elk weekend op de Amsterdamse Dam, voor het Nederlandse parlement en voor het Chinese consulaat, in vreedzame demonstraties. Ik heb zelfs herhaaldelijk de koning van Nederland, de minister-president en het ministerie van Buitenlandse Zaken aangeschreven, met het verzoek om via diplomatieke kanalen contact op te nemen met mijn 19 familieleden. In september 2020 reageerde de Chinese regering op het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken door te zeggen dat 5 van mijn 19 familieleden waren veroordeeld tot 3 tot 16,5 jaar gevangenisstraf en dat de overige 14 familieleden normaal leefden. Tot nu toe kan ik nog steeds geen telefonisch contact leggen met mijn ‘vrije’ familieleden. Dit betekent dat de Chinese overheid valse informatie heeft gegeven over mijn 14 familieleden. Ik vertrouw deze informatie van de Chinese overheid niet. Ik heb de Chinese regering gevraagd om op video vast te leggen dat deze 14 familieleden nog in leven zijn, maar de Chinese regering kon geen enkele familieleden op TV tot mij laten spreken. De Chinese regering heeft familieleden van Oeigoerse activisten in veel westerse landen gedwongen zich op de Chinese televisie uit te spreken tegen hun activiteiten. Maar waarom kunnen ze mijn familieleden niet op de TV laten zien? Dat betekent dat mijn familieleden waarschijnlijk zijn vermoord door de Chinese regering. Daarom kunnen ze er niet over praten op TV.
Momenteel hebben slechts zeven landen in de wereld de Oeigoerse genocide erkend. Dit is niet genoeg, meer landen moeten dit erkennen. Mijn verhaal is een voorbeeld van wat miljoenen Oeigoeren meemaken. Als een Oeigoer die 19 familieleden heeft die slachtoffer zijn geworden van de genocide van de Chinese regering, roep ik alle landen op om gezamenlijk op te treden tegen de Chinese regering en de genocide van de Chinese regering op de Oeigoeren te erkennen. Steun de Oeigoeren. Onderneem actie en stop de Oeigoerse genocide voordat het te laat is. Boycot Chinese producten, zij kunnen gemaakt zijn door de Oeigoerse dwangarbeiders.
Hartelijk bedankt voor het luisteren en voor jullie aandacht.