Adım Abdurehim Gheni, eşim ve 3 çocuğumla beraber Hollanda’da yaşıyoruz. 23 Mayıs 2017 tarihi itibariyle Doğu Türkistan’da yaşayan aile bireylerimden 19 kişi ile irtibat kuramıyorum. Onların hayatta olup olmadıkları, “Toplama kampı”’ında veya hapiste oldukları hakkında hiçbir bilgim yok.

Ailem de dahil olmak üzere Uygurların mevcut zor durumu hakkında insanları bilinçlendirmek amacıyla 23 Haziran 2018 tarihinden itibaren Amsterdam Dam Meydanı’nda tek kişilik gösteri yapmaktayım. Bu süreçte ayrı ayrı olarak Hollanda Parlamentosu’nun, Lahey’deki Çin Büyükelçiliği’nin, Fransa’da Eyfel kulesinin ve Cenevre’de BM binasının önlerinde barışçıl gösterilerde bulundum, ancak ailemden henüz herhangi bir haber alabilmiş değilim.

Aile bireylerim hakkında diplomatik kanallar aracılığı ile bilgi alabilmek için Hollanda Kralı, Başbakanı ve Dışişleri Bakanlığı’na yazı gönderdim. Onlar adıma Çin Büyükelçiliği ile irtibata geçmiş, aile bireylerimin kimlikleri hakkında daha fazla ve ayrıntılı bilgi istediler, elimde olan tüm bilgileri paylaşmama rağmen Çinli yetkililerden henüz bir geri dönüş yapılmamıştır.

14 Ağustos 2020 tarihinde Lahey’deki Çin Büyükelçiliği önünde tek kişilik gösteri yaparak Çin otoritelerinin aile bireylerimden 19 kişinin durumları hakkında bilgi vermesini talep ettim. Çinli yetkililerden yanıt alabilmek amacıyla Çin Büyükelçiliği avlusuna giriş yaparken Hollandalı polisler tarafından gözaltına alındım ve bin Avro ceza ödeyerek 2 saat sonra serbest bırakıldım.

Ertesi günü yine Çin Büyükelçiliği önünde gösteri yaparken aniden küçük kardeşim Abdukerim Gheni Çin’den beni aradı ve Çin polisini aramamı söyledi. Daha sonra beni iki kere arayan kardeşim ailemdeki herkesin iyi olduğunu söyledi, ancak onlarla görüşmeme izin verilmedi.

24 Eylül 2020 tarihinde teslim aldığım Çinli otoritelerin Hollanda Dışişleri Bakanlığı aracılığı ile tarafıma göndermiş olduğu mektupta, aile bireylerimden 5 kişinin ayrı ayrı olarak 3 yıldan 16 yıla kadar hapis cezasına çarptırıldığını, diğer akrabalarımın ise “özgürce yaşamakta” olduğu belirtilmişti.

Kardeşim Abdukerim aracılığı ile diğer akrabalarımla konuşmaya çalıştım, ancak buna muvaffak olamadım. Abdukerim de diğer akrabalarıma ne olduğu hakkında bana herhangi bir bilgi vermedi. Çinli yetkililerin diğer 14 akrabamın iyi ve özgür olduğu hakkında söylediklerine inanmıyorum.

Eğer onlar özgür olsaydı, Çinli otoriteler niçin onların benimle telefon görüşmesi yapmasına izin vermiyorlar? Acı olanı ise akrabalarımın başına gelenler ve benim durumum olağandışı bir örnek olmayıp aksine Doğu Türkistan’daki Uygurlar başta olmak üzere Kazak, Kırgız vb ailelerin başına gelen sıradan bir olaydır.

Ey Çin hükümeti, sana sorarım, benim aile bireylerimden 19 kişi nerede?

Aile bireylerimden bu 19 kişinin ortadan kaybolması, milyonlarca Uygur’un Çin soykırımına maruz kaldığının canlı kanıtıdır.

Yazan: Abdurehim Gheni.

Türkçeye aktaran: Erkin Köktuğ